Gökyüzünde mor bulutlar dizilmişlerdi yine farklı şekillerde bir dizi halinde. Farklı sülietler bana bakıyordu sanki gökyüzünden. Birileri beni izliyordu. Bulutlardı onlar.Pamuksu yumuşaklıktaki görünümleriyle çöküyorlardı tepemize yavaş yavaş. Hareket ediyorlardı. Onlar mı hareket ediyorlardı? Dünya mı dönüyordu? Onlar hareket ediyordu,buna inanmak istedim o an. Arabanın hafif aralanmış camından izliyordum onları. Morumsu bir karartıyla ahenkle dizilmişlerdi. Arabanın çalışmasıyla irkildim bir an. Bozuntuya vermeden aralık olan camı tamamen açtım. Arabanın hareket etmesiyle hafiften bir rüzgar vurdu yüzüme,peşisıra bir serinlik...ardındansa çiseleyen yağmur...Başımı camdan çıkardım,araba hızlanmaya başladı,hızlanmak için bunu beklermiş gibi. Hızlandıkça yolda belirsizleşen şerit çizgileri gibi zamanda belirsizleşti. Şimdi yağmur damlaları daha sert vuruyordu yüzüme. Gözlerimi kapadım ve kendimi ana bıraktım. Zaman anlamsızlaştı... Herşey anlamını yitirdi... Bir kablo uzantısıyla kulaklarımda çalan '15 step''e odakladım kendimi. ''you used to be alright,what happened? etcetera etcetera'' diyordu. Bu sözlerle birlikte birşey daha düşünüyordum. Hala beni izleyen bulutları...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vızıltı